Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Իմ անունը X է:

Ես 33 տարեկան եմ, ապրում եմ իմ ընտանիքի հետ Y քաղաքում:

Ես պատասխանատու, ինքս իմ նկատմամբ պահանջկոտ, շրջապատի նկատմամբ փափուկ, սենտիմենտալ, նեղացկոտ, արդար, չափից դուրս ուղիղ մարդ եմ: Ինձ քննադատաբար եմ մոտենում՝ միշտ, մինչև գիտակցությանս մթագնումը ներսումս քննարկում եմ իմ արարքները՝ արդյոք ճի՞շտ է, արդա՞ր է, ոչ ոքի չե՞մ նեղացրել: Այդ ամենից սիրտս խառնում է: Շրջապատս ինձ ադեկվատ է ընկալում:

Հարց՝

Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:

Իմ անունը X է: Ես 34 տարեկան եմ: Ապրում եմ ամուսնուս և երկու որդիներիս հետ (6 և 3 տարեկան)՝ Y քաղաքում: Ամուսնացած եմ արդեն 7 տարի:

Որոշել եմ օգտվել վիրտուալ խորհրդատվությունից, որովհետև չեմ կարող իմ քաղաքում որևե մեկին վստահել՝ հոգեբաններ մեզ մոտ պատրաստում է մի ԲՈւՀ, որը և վերջացրել է իմ ամուսինը (ոչ հոգեբան): Չեմ ուզում, որ իմ ընտանեկան խնդիրների մասին որևե մեկը իմանա: Մարդիք սիրում են ամեն ինչ քննարկել իրար հետ, հատկապես ծանոթներին (շփվում եմ բժիշկների հետ և տեսնում եմ, որ նրանք էլ են մարդիք, բոլորի նման նրանք էլ են դժվարանում զսպել իրենց քննարկելու այն բանը, ինչ իրենց հուզում է):

Հարց՝

Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:

Ես X-ն եմ: 21 տարեկան եմ: Ապրում եմ հորս և նրա հետ համատեղ կյանքով ապրող կնոջ հետ՝ Y քաղաքում:

Ձեզ դիմում եմ կայքով, որովհետև դա հարմար է և ժամանակային առումով նույնպես:

Ամուսնացած չեմ, մտերիմ հարաբերություններ հիմա չունեմ, երեխաներ՝ նույնպես:

Ես բարի, ուղղամիտ, առանց խորամանկությունների մարդ եմ: Բնավորությունս բարդ է՝ կարող եմ, ինքս էլ այդ բանը չգիտակցելով, վիրավորել մարդուն՝ կտրուկ դատողություններով կամ անզգույշ բառերով: Հաճախ բռնկուն եմ լինում: Ես ինձ լավ եմ վերաբերվում՝ ինչ որ տեղ միգուցե ինքնասիրահարված մարդու տպավորություն եմ թողնում:

Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Ես 28 տարեկան եմ: Ամուսնացած եմ արդեն 10 տարի է:

Վերջերս ես իմացա, որ ամուսինս ընկերուհի ունի, ում հետ նրանք շփվում են արդեն 3 տարի է:

Հարաբերությունների մասին տրված իմ հարցերին, նա պատասխանում է՝. "Միայն ընկերական և ոչ ավելին": Ինձ համար հասկանալի չէ, թե ինչու էր պետք դա, այսքան տարի թաքցնել ինձանից՝ ես երբեք ավելորդ խանդոտություն չեմ ցուցաբերել:

Օգնեք ինձ խնդրում եմ հասկանամ իմ և ամուսնուս հարաբերությունները:

Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Իմ անունը X է:

Ես Y քաղաքից եմ: 21 տարեկան եմ: Ամուսնացած եմ: Ունեմ 3 տարեկան երեխա:

Իմ պրոբլեմը հասարակ է: Ես ժամանակավորապես բաժանվել եմ ամուսնուցս, որովհետև մենք միշտ վիճում էինք և այդ ամենը երբեմն հասնում էր ծեծ ու ջարդի:

Իմ ամուսինը՝ Ռուսլանը, 28 տարեկան է: Նա ինձ շատ է սիրում: Նրա սերը, պահեր կան, որ ինձ վախեցնում է:

Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Իմ անունը X է, ապրում եմ Y քաղաքում, 32 տարեկան եմ: Որոշել եմ դիմել վիրտուալ, որովհետև մեր քաղաքում հոգեբանի օգնություն չստացա՝ երկու հոգու մոտ եղել եմ, բայց...

Ընկերուհիս Ձեզ դիմել է՝ օն-լայն, իրեն շատ օգնել եք:

Ապրում եմ 7-ամյա դստերս հետ և... ամուսնուս:

Ես բարի, հումորի զգացումով, շփվող մարդ եմ: Տեղս չեմ նստում, միշտ պետք է լինեմ ինչ-որ գործերի մեջ: Կենդանիներ եմ սիրում, ամեն ինչ սրտիս շատ մոտ եմ ընդունում: Շատ եմ կարդում, ինքս պատմվածքներ եմ գրում:

Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Իմ անունը X է: Ես 22 տարեկան եմ, ապրում եմ Y քաղաքում՝ ամուսնուս և ծնողներիս հետ:

Ես ինտրավերտ եմ: Այնքան էլ շփվող չեմ՝ գերադասում եմ մեկ իսկական ընկերոջը 10 ծանոթներից: Չափի մեջ կոնսերվատիվ եմ: Շատ ցավոտ եմ վերաբերվում պատվիս, արժանապատվությանս և համբավիս: Որպեսզի "բռնազբոսիկ անգլիական լեդիի" տպավորություն չթողնեմ, կավելացնեմ, որ հիանալի հումորի զգացում ունեմ, մեծահոգի եմ և բարյացակամ: Ինքնագնահատականիս հետ կապված խնդիրներ չունեմ (չնայած, որ այս հարցաթերթիկը ես գտել եմ պլաստիկ վիրաբույժի կայքում): Ես ինձ դուր եմ գալիս, բայց ձգտում եմ ավելի լավը դառնալ: Իմ ընկերները և մտերիմները ինձ սիրում են: Մնացածի հետ ես գործ չունեմ: Մարդկանց, ում ուզում եմ դուր գալ (օրինակ գործատուներին), ես դուր եմ գալիս:

Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Իմ անունը X է: Ապրում եմ Y քաղաքում (Ուկրաինա): Որոշել եմ օգտվել վիրտուալ խորհրդատվության հնարավորությունից, որովհետև ուղղակի չկա ուրիշ մարդ ումից խորհուրդ հարցնեմ: Ընկերներս չեն կարողանում ոչ մի բանով օգնել, իսկ ես ուղղակի այլևս չգիտեմ թե ինչ անել:

Ես 16 տարեկան եմ: Ապրում եմ ծնողներիս հետ: Հանդիպում եմ մի 20 տարեկան երիտասարդի հետ:

Ես ուրախ և շփվող մարդ եմ: Չգիտեմ, թե այդ բնավորության գիծը ինչպես է կոչվում, բայց մարդիք հաճախ դիմում են ինձ խորհուրդ ստանալու, կամ ուղղակի խոսելու և թեթևանալու համար: Ես կամայական մարդու համար կարողանում եմ մոտեցում գտնել (կամ գոնե կամայական): Ես ինձ շատ լավ եմ վերաբերվում, և չէի ուզի ինչ-որ բան փոխել: Արտաքինիս և բնավորությանս հետ կապված բարդույթներ չունեմ: Մարդիք ինձ վստահում են, ես նրանց հետ հեշտությամբ ընդհանուր լեզու եմ գտնում և միշտ փորձում եմ օգնել, կամ գոնե ինչ-որ բանով ուրախացնել նրանց:

...ինձ հետ մտերմություն անել

Հարց՝

Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:

Իմ անունը X է: Ես 17 տարեկան եմ:

Ապրում եմ Y քաղաքում՝ ծնողներիս և եղբորս հետ:

Դիմել եմ Ձեզ վիրտուալ, որովհետև դա անվճար է:

Ես փափուկ եմ, բարի, հասնող, լուրջ, հանգիստ: Հիմա վերաբերվում եմ ինչպես Աստծու, որովհետև հասկացել եմ, որ ամեն ինչ միայն ինձնից է կախված: Շրջապատս ինձ ընկալում է, որպես բարի, հասնող, ազնիվ և հանգիստ մարդ: Մի խնդիր ունեմ՝ շփվող չեմ:

Ես դեպրեսսիայի մեջ եմ այն պատճառով, որ

Հարց՝

Ես X-ն եմ: 17 տարեկան եմ, ապրում եմ Y-ում՝ ընկերոջս նրա մոր և քրոջ հետ: Հանդիպում ենք նրա հետ արդեն 2 տարի է, երեխաներ չունենք:

Մինչև այսօր երբեք հոգեբանի հետ չեմ շփվել: Ես նույնիսկ չգիտեմ, թե ինչպես է դա անհրաժեշտ անել:

Ես կենսուրախ եմ, մարդկանց հետ հեշտ եմ մտերմանում, շփվող եմ: Ինքս ինձ, այս պահին վերաբերվում եմ ոչ այնքան լավ: Ես ինձ մի քիչ վատ եմ զգում: Մեջս վախ է նստած և խիղճս է տանջում:

Ես վախենում եմ, որ իմ սխալների մասին՝ ֆլիրտ, դավաճանություն, կիմանա իմ ընկերը: Ամեն ինչ սկսվեց նրանից, որ ընկերուհիս գրեց ինձ այն մասին, ինչ եղել էր: Ընկերս դավաճանել էր ինձ նրա հետ 2 անգամ: Ես նրան ներեցի:

Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Ես խնդիր ունեմ... բանալ է չէ՞: Բայց ամեն դեպքում դա այդպես է: Եվ այս ամենը իմ ստի պատճառով է: Ես, երևակայեք, ուզում եմ ամենախելացին և տաղանդավորը լինել: Մի խոսքով, ժամանակին ես ստում էի, որ ընդունվում եմ երկրի ամենաառաջատար ԲՈւՀ-երից մեկը: Եվ այդ առիթով ինձ կրկնակ էի հորինել, ով, ըստ իմ երևակայության, իմ փոխարեն ԲՈւհ էր հաճախելու (չնայած, որ իրականում դա ես էի: Ոչ մի կրկնակ էլ չկա: Կան իմ բարդույթները): Բոլորին ասում էի, որ իմ անունը Կիրա է (չնայած, որ իմ անունը X է և ես միակն եմ այսպիսին): Բնականաբար գտնվեցին մարդիք, ովքեր ինձ չհավատացին և հիմա նրանք այս առիթով ինձ հաճախ ծաղրում են: Դա ցավոտ չէ՝ իմ սխալն է: Բայց ամեն դեպքում ես վախենում եմ իմ համբավի համար, քանի որ ես այլևս չեմ ստում: Ես չեմ ուզում Մոսկվա գնալ և ստել նույնպես չեմ ուզում, բայց խոստովանել այս ամենը իմ համակուրսեցիներին նույնպես չեմ ուզում... չեմ կարող: Եվ ահա հենց խնդիրը՝ ինչպես ես մնամ ճիշտ (ստի հետ ես ընդմիշտ վերջ եմ տվել)

Հարց՝

Բարև Ձեզ:

Ես X-ն եմ Y-ից՝ Ղազախստան: Որոշել եմ դիմել վիրտուալ խորհրդատվության, քանի որ ինձ արհեստավարժ օգնություն է պետք: Հոգեբանի "կենդանի" խորհրդատվությանը դիմելու հնարավորություն չկա՝ ժամանակի բացակայության պատճառով: Ես 18 տարեկան եմ, ապրում եմ մորս և փոքր եղբորս հետ: Ամուսնացած չեմ, ոչ մի հարաբերություններ չունեմ, երեխաներ չունեմ: Իմ մեջ առկա են հասկանալը, կարեկցելու կարողությունը, եթե պետք է խղճալը, մարդկանց հետ հեշտությամբ եմ ընկերանում և աշխատում եմ չվիճել: Կա նաև համառություն և կապրիզ: Ինձ ադեկվատ եմ վերաբերվում: Քննադատություն ոչ միայն ընդունում եմ, այլև հաճախ ինքս եմ ինձ քննադատում եթե անհրաժեշտ է: Երբեմն նույնիսկ երբ անհրաժեշտություն չկա: Մարդիք ինձ հիմնականում դրական են վերաբերվում, բայց կա նաև մարդկանց մի ուրիշ դաս, ովքեր ինձ այլ կերպ են վերաբերվում:

Հարց՝

Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:

Իմ անունը X է (մանկուց ատում եմ այդ անունը: Մինչև 7 տարեկանս, մորս խնդրում էի, որ փոխի անունս, սակայն նրանք ինձ չլսեցին: Հետո համակերպվեցի):

Ես 30 տարեկան եմ: Ապրում եմ Y քաղաքում, կոմունալ բնակարանում՝ մենակ: Երկու հարևանուհիներ ունեմ, ում հետ շատ մտերիմ եմ:

Որոշել եմ դիմել Ձեզ օն-լայն, որովհետև չեմ կարողանում անձնական հանդիպման ժամանակ, օտար մարդու բարձրաձայնել իմ խնդիրը:

Ամուսնացած չեմ, այդ պատճառով էլ գրում եմ, երեխաներ չունեմ:

Հարց՝

Բարև ձեզ: Ես X-ն եմ: Ապրում եմ Y քաղաքում: Այսօր ես վերջնականորեն համոզվեցի, որ չեմ կարող ապրել սրտիս վրա այսքան ծանր բեռ ունենալով և որոշեցի օգտվել օնլայն-հոգեբանի ծառայություններից:

Ես 20 տարեկան եմ: Ապրում և սովորում եմ Y-ում մենակ՝ ծնողներս Z-ում են (ես ինքս ծնվել եմ այնտեղ):

Հիմա ես ազատ եմ, ոչ ոքի հետ հարաբերություններ չունեմ, երեխաներ նույնպես:

Չնայած, որ ես 20 տարեկան եմ, բայց բոլորը ինձ ավելի քիչ են տալիս – և՛ արտաքուստ, և՛ բնավորությամբ: 17 տարեկան, ոչ ավելի: Այդպես էլ կա՝ ես հոգով դեռ երեխա եմ: Հենց դրանից էլ երևի այդքան խնդիրներ և անհասկանալի իրավիճակներ կան մեջս: Ես շատ կասկածամիտ և էմոցիոնալ եմ: Մարդկանց ներկայությամբ՝ միշտ կենսուրախ եմ, իսկ երբ մենակ եմ մնում՝ հաճախ ընկնում եմ դեպրեսսիայի նման մի բանի մեջ: Եվ դա այն բանի պատճառով, որ ես ինձ շատ եմ մեղադրում անցյալի արարքների համար:

Բարև Ձեզ: Իմ անունը X է: Ես 24 տարեկան եմ: Ապրում եմ Y քաղաքում: Ամուսնացած եմ արդեն երկու տարի, ունեմ 2 երեխա՝ ավագ որդիս (4,5 տարեկան) առաջին ամուսնությունից է, փոքրիկս 1,5 տարեկան է: Ամուսինս ինձանից ութ տարով մեծ է: Ավագ որդիս ամուսնուս "հայրիկ" է անվանում և ամուսինս դրանից շատ ուրախանում է: Առաջին ամուսնուցս բաժանվել եմ, որովհետև նա շատ էր խմում իսկ ես դա տանել չէի կարողանում: Իմ բնույթով ես ուժեղ մարդ եմ և դժվարություններից չեմ վախենում, բայց ցավոք սրտի ես արդեն հոգնել եմ ամուսնուս հետ պայքարելուց և չգիտեմ թե ինչ անեմ:

Իմ ամուսինը պայթյունավտանգ բնավորություն ունի՝ նա ամեն մանրուքից բարկանում է և

Հարց՝

Բարի երեկո: Իմ անունը X է: Ապրում եմ Y քաղաքում: 20 տարեկան եմ:

Մեծացել եմ առանց հորս, ապրել եմ տատիկիս, պապիկիս և մորս հետ: Արդեն 2 տարի է ապրում եմ մորս և խորթ հորս հետ:

Ամուսնացած չեմ, ոչ մեկի հետ չեմ հանդիպում, երեխաներ չունեմ:

Ես տեխնիկական ԲՈւՀ-ի ուսանող եմ, զինվորական ամբիոն եմ հաճախում, զբաղվում եմ հրաձգությամբ: Դեռ դպրոցից համակցել եմ ուսումս աշխատանքի հետ, հիմա արդեն մոտ մեկ տարի է ոչ մի տեղ չեմ աշխատում: Դպրոցս ավարտել եմ մեդալով, հիմա էլ գնում եմ կարմիր դիպլոմի:

Հարց՝

Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ: Ես X-ն եմ: Ես 18 տարեկան եմ, ապրում եմ Y քաաքում, մորս և նրա ծնողների հետ:

Դիմել եմ վիրտուալ խորհրդատվության, որովհետև այլ կերպ հոգեթերապևտին դիմելու հնարավորություն չունեմ:

Հիմա հանդիպում եմ մի երիտասարդի հետ, ով ծառայում է բանակում: Երեխաներ չունեմ:

Հարց՝

Բարև Ձեզ: Ես X-ն եմ: Իմ խնդիրը առաջացավ տատիկիս մահից հետո: Արդեն 20 տարի է, որ նա մահացել է իր բնական մահով: Ես նրան շատ էի սիրում... և այդ ժամանակից ինձ մոտ դեպրեսսիա է: Ես ամեն օր մտածում եմ մահվան մասին, չեմ կարողանում հանգստանալ, օգնեք խնդրում եմ, ես վախենում եմ ևս ինչ-որ մեկին կորցնել: Կարճ ասած ես վախենում եմ մահից: Ես խելագարվում եմ՝ կարոտում եմ տատիկիս: Օգնեք ինձ, մի խորհուրդ տվեք, ինձ համար շատ ծանր է:

Հարց՝

Բարև Ձեզ։ Ես չգիտեմ՝ կկարողանա՞ք ինձ օգնել, թե ոչ, բայց լուրջ խորհրդի կարիք ունեմ։ Բանը նրանում է, որ ընկերոջս հետ միասին ենք արդեն 26 տարի։ Հարաբերությունների սկզբնական շրջանում՝ սեռական կյանքում ամեն ինչ լավ էր։ Իսկ հիմա, արդեն երկու տարի է, որ միասին ենք ապրում, աշխատում ենք, մի երկու անգամ բաժանվել ենք, որովհետև ծնողների հետ էինք ապրում՝ հարաբերությունները փչացան, մենք փակվեցինք և դադարեցինք իրար լսել...

Հարց՝

Իմ անունը X է։ Ապրում եմ Y քաղաքում։

Օգտվել եմ հոգեբանի վիրտուալ խորհրդատվության հնարավորությունից, որովհետև ինձ ավելի հեշտ է արտահայտվել գրավոր խոսքով՝ խոսաք կառուցելը ավելի դժվար է։

Ես 22 տարեկան եմ։ Ապրում եմ մորս, հորս և 2-տարեկան որդուս հետ։ Ամուսին չունեմ։ Հարաբերություններ նույնպես ոչ մի ձևի չկա։ Ընդհանրապես ոչ մի ձևի։