RTI International-ի նոր հետազոտության համաձայն, վիրտուալ աշխարհում տեղադրելու համար գրավիչ և բարեկազմ ավատարների ստեղծումը, կարող է ոգևորել օգտատերերին, որպեսզի նրանք դառնան ավելի առողջ, և իրենց տեսքին հետևեն իրական կյանքում:

Մարդիկ ուզում են նմանվել իրենց ավատարներին:

"Հիմնվելով նախնական տվյալների վրա, կարելի է ասել, որ վիրտուալ իրականության մասնակիցները կարող են իրենց փոխել, որպեսզի համապատասխանեն իրենց ընտրած ավատարին",- նշում է RTI-ի մեթոդիստ, հետազոտության հեղինակ Էլիզաբեթ Դինը:

Ինքն իրեն հետ խոսելն այնքան էլ վատ սովորույթ չէ, հատկապես, եթե բանը ինքնահսկողությանն է վերաբերվում:

Տորոնտոյի Սկարբորո համալսարանում կատարված նոր հետազոտությունը, որի արդյունքները հրատարակվել են "Acta Psychologica" ամսագրի վերջին համարում, ցույց է տալիս, որ ներքին ձայնի օգտագործումը կարևոր դեր է կատարում իմպուլսիվ վարքագծի ղեկավարման մեջ:

"Մենք միշտ, ինքներս մեզ հաղորդագրություններ ենք ուղարկում, փորձելով վերահսկել մեր վարքագիծը - մենք կարող ենք իքներս մեզ խնդրել, որ վազենք՝ երբ արդեն հոգնած ենք, դադարեցնենք ուտելը՝ երբ դեռ մեծ ցանկություն ունենք ևս մի կտոր խմորեղեն փորձել, կամ էլ զսպել մեզ՝ երբ վեճի ժամանակ մեծ ցանկություն ունենք ինչ-որ մեկի վրա թափել մեր բարկությունըе",- ասում է հետազոտության առաջին հեղինակ, փիլիսոփայության դոկտոր Ալեքս Թալլետտը: "Մենք ուզում էինք իմանալ, թե իրոք օգնում է մեզ "ներքին ձայնի" հետ մեր ունեցած այդ անմիջական զրույցը":

Նախադպրոցական տարիքի այն երեխաները, ովքեր անվախ վարքագիծ են ցուցաբերում, միաժամանակ, իրենց հասակակիցների նկատմամբ ավելի ագրեսիվություն և ավելի քիչ կարեկցանք են ունենում: Դա ցույց է տրվել Հայֆայի համալսարանի մանկավարժական ֆակուլտետում անց կացրած նոր հետազոտությունում:

"Այս հետազոտության արդյունքները ցույց են տալիս, որ երեխաները կարող են ունենալ հաստատված վարքագիծ, որը բնութագրվում է վախի մակարդակի ցածրացմամբ և կապված լինել նյարդաբանական և գենետիկական նախահակումների հետ: Վարքի այս տիպը քիչ է կապված - համենայն դեպս վաղ մանկական տարիքում - ուսուցողական գործընթացների կամ դաստիարակության պրակտիկայի չափանիշների հետ",- պնդում է դոկտոր Ինբալ Կիվենսոն-Բարոնը, ով անց է կացրել այս հետազոտությունը՝ իր դոկտորական դիսերտացիայի աշխատանքների շրջանակներում:

Ինչպես բացահայտել են ֆինն հետազոտողները՝ Յուվյասկյուլի համալսարանից (University of Jyväskylä), ովքեր օգնում են մարդկան ցարտահայտել իրենց զգացողությունները, երաժշտաթերապիան, համակցված լինելով ստանդարտ բուժման հետ բավականին արդյունավետ է դեպրեսիայի բուժման ժամանակ, համենայն դեպս կարճատև հեռանկարներում:

Նախագծի ղեկավարներ Ջակկո Էրկկիլաոն (Jaakko Erkkilä), Քրիստիան Գոլդը (Christian Gold) և նրանց գործընկերները, հետզոտությանը մասնակցելու էին հրավիրել 18-ից 50 տարեկան 79 ֆինների, ում մոտ դեպրեսիա էր ախտորոշված:

Մասնակիցներից 46-ը անցել են այդ երկրի համար սովորական բուժման կուրս (հակադեպրեսանտների ընդունում, անհատական հոգեթերապիայի 5-6 սեանս, հոգեբույժի խորհրդատվություն), իսկ հետազոտվողներից 33-ը բացի այս ամենից ներկա են գտնվել անհատական երաժշտաթերապիայի մեկժամյա սեանսների:

Մարդկանց մոտ, ում սպառնում են Ցանցում, նկատվում է սթրեսսի ավելի բարձր մակարդակ, քան նրանց, ում հետապնդում կամ անարգում են իրական կյանքում: Ավելի ու ավելի շատ հանցագործներ են սկսում բարձր տեխնոլոգիաներ օգտագործել, որպեսզի հետապնդեն և տանջեն իրենց զոհերին, ուղարկելով նրանց սպառնալիքներով լեցուն էլեկտրոնային նամակներ և վայրկյանական հաղորդագրություններ:

Էլիզաբեթ Կառլը (Elizabeth Carll) նշում է, որ այս տիպի զոհերի մոտ, սթրեսսի նկատմամբ ունեցած զգացողական հակազդումը, կարող է իր մեջ ներկրել վախի և տագնապի բարձր մակարդակ, գիշերային մղձավանջներ, անօգնականություն, գերզգոնություն և այլն: Ելնելով սեփական դիտարկումներից, հետազոտողը հաստատում է, որ օն-լայն սպառնալիքների հետ կապված ախտանիշները, կարող են ավելի ինտենսիվ լինել, քան իրական աշխարհում եղած ոտնձգությունների ժամանակ: Ազդեցությունը ավելի կործանարար է, քանի որ դա կարող է տեղի ունենալ օրվա մեջ 24 ժամ, շաբաթվա 7 օրն էլ, և դրանից հնարավոր չէ ինչ-որ տեղ թաքնվել: