Ցանկացած մարդ, իր կյանքի ընթացքում, վաղ թե ուշ հանդիպում է այնպիսի դժվարությունների, որոնք նա չի կարողանում ինքնուրույն հաղթահարել: Դրանք կարող են լինել ինչպես անձնական կյանքում եղած դժվարություններ և անբաժան սիրուց ստացած տանջանքներ, այնպես էլ պրոբլեմներ ամուսնու, երեխաների, ղեկավարության կամ հարևանների հետ: Բոլորս էլ մարդ ենք, և բոլորս էլ բավարար չափով տարբեր ենք այն բանի համար, որ ժամանակ առ ժամանակ չգտնենք հպման կետեր միմյանց հետ: Նույնիսկ ամենամտերիմ մարդիկ կարող են օտարանալ, և այս դեպքերում Ձեզ անպայման անհրաժեշտ է մի մարդու օգնություն, ով խորությամբ կհասկանա Ձեր խնդիրը և կօգնի Ձեզ հետ վերադարձնել Ձեր երջանկությունը, հաջողությունը և սեփական անձի նկատմամբ համոզվածությունը:

Հոգեբանը կարող է անհրաժեշտ լինել կամայական մարդու, անկախ սեռից, տարիքից, ընտանեկան և սոցիալական վիճակից: Գոյություն ունեն հոգեբանին դիմելու երկու հիմնական սկզբունքներ:

Առաջին սկզբունքը՝ դա կյանքի ծանր իրավիճակների հետ կապված սուր վիճակներն են: Սովորաբար դրանք որոշակի ոչ անսովոր վիճակներն են, որոնց մարդը պատրաստ չի եղել, ինֆորմացիա չի ունեցել, թե ինչպես դրանց հակազդի, և երբ որ դրանք տեղի են ունեցել, չի կարողացել ինքնուրույն վերակառուցվել և շարունակել նորմալ ապրել:

Ավելի հաճախ այդ իրադարձությունները լինում են նեգատիվ՝ մահ, բաժանություն, բռնություն, անցանկալի հղիություն և այլն: Սակայն կարող են լինել նաև պոզիտիվ՝ երեխայի ծնունդ, նոր պաշտոն, մեկնում և այլն, ինչի ժամանակ մարդը ունենում է նույն անցանկալի արդյունքը: Այս դեպքերում, հոգեբանը օգնում է ավելի արդյունավետ, մինիմալ կորուստներով և արագ հաղթահարել կյանքի այդ դժվարությունները քան դա կանի մարդը առանց որևե մի կողմնակի օգնության:

Երկրորդ սկզբունքը՝

Հոգեբան բառը հոգեբանություն բառի ածանցյալն է, որը կազմված է երկու բառերից՝ հոգի և բանել - գիտություն: Հոգեբանությունը՝ գիտություն է հոգու, մարդու հոգեկան գործունեության, օրինաչափությունների և զարգացման առանձնահատկությունների մասին: Դա այն գիտելիքներն ու փորձն է, որն այսօր ներկայացնում է գիտությունը, "մարդկային հոգու գաղտնիքների" մասին՝ ինչպես է զարգանում, ձևավորվում և գործում հոգեկանը, ինչ պատճառով են առաջանում այս կամ այն շեղումները և խնդիրները:

Հոգեթերապիա բառը նույնպես կազմված է երկու բառերից՝ հոգի և թերապիա - բուժում: Սա հոգեկանի տարբեր կողմերի վրա ազդելու մեթոդներն ու միջոցներն են, որպեսզի վերականգնեն նրա նորմալ գործունեությունը:

Եվ այսպես, հոգեբանը ամեն ինչ գիտի հոգեկան աշխարհի մասին, իսկ հոգեթերապևտը բուժում է հոգեկանը:

Հոգեթերապիան բաժանվում է երկու ուղղությունների՝

Եվ այսպես, եկեք լույս սփռենք այդ հանելուկային մասնագիտության տեր մարդկանց՝ հոգեբանների գործունեության իմաստի վրա:

Մեր հասարակության մեջ, որտեղ հոգեբանական գիտությունը նոր է սկսել ժողովրդականություն վայելել, շատ մարդիկ դեռևս շփոթմունքով են ընդունում "հոգեբան" բառը, կամ էլ աղոտ պատկերացում ունեն նրա աշխատանքի առանձնահատկությունների մասին:

Իսկ երբ ինչ-որ առարկայի մասին կա ինֆորմացիայի պակաս, սկսում են պտտվել ամենաանհավանական կռահումներ, առասպելներ և լեգենդներ:

Եվ այսպես, եկեք քննարկենք հոգեբանների մասին ամենատարածված առասպելները՝

Դիմելով արհեստավարժ հոգեբանի խորհրդատվությանը, Դուք կարող ենք ստանալ այնպիսի անկախ մասնագետի որակավորված օգնություն, ով չի հանդիսանում շահագրգիռ կողմ և կարող է նայելով Ձեր աչքերի մեջ ասել ճշմարտությունը:

Յուրաքանչյուր արհեստավարժ հոգեբան, երկարատև ուսուցում է անցնում, որպեսզի կարողանա հասկանալ մարդկային հոգու նրբությունները: Չնայած տեսությունների առատությանը և համալսարանում ուսման ջանասիրությանը, հոգեբանի համար ամենակարևորը՝ մարդկանց օգնելու ցանկությունն է: Յուրաքանչյուր մարդ եզակի է, և հոգեբանի առաջնային խնդիրը կայանում է նրանում, որ ճիշտ գնահատի սեփական խնդրով իրեն դիմած մարդու եզակիությունը, և կազմված իրավիճակից գտնի այն ելքերը, որոնք կլինի ամենաընդունելին և ճիշտը հենց այդ մարդու՝ դիմողի համար:

Ի՞նչ է տեղի ունենում հոգեթերապիայի ժամանակ: Ի՞նչ պետք է անել, խոսե՞լ, և ինչու՞ ու ինչպե՞ս է դա աշխատում: Հաճախ այս հարցերին պատասխան չի տրվում, ինչն էլ բազմազան կռահումների և առասպելների առիթ է տալիս:

Հաճախակի մարդիկ իրենց մեջ պատկերացնում են երկու տարբեր պատկերներ՝ "իմաստունի" կամ "գուրու - հոգեբանի", ով գիտի բոլոր հարցերի պատասխանները: Այս հոգեբանից սպասում են, որ նա "կլուսավորի" և "կկանգնեցնի ճշմարիտ ճանապարհի վրա" ընդ որում մեկ կամ երկու հանդիպման ընթացքում: Մյուս պատկերում, հոգեբանը անվրդով և լռակյաց արհեստավարժ է, իր անփոխարինելի թախտի մոտ նստած, և այսպես մոտակա երեք տարվա ընթացքում...

Այս ամենը իրականությանը չի համապատասխանում, և երբ գալիս է հոգեբանին դիմելու պահը, այդ հորինված հանելուկային լուսապսակը, հաճախ խանգարում է դիմել նրան, կամ էլ հիասթափություն է առաջացնում: