Փոքրիկ տղան մտնում է վարսավիրանոց:

Վարսավիրը նրան անմիջապես ճանաչում է և ասում իր այցելուներին՝

- Պարոնայք, տեսեք: Սա ամենահիմար տղան է իմ տեսած բոլոր մարդկանցից: Հիմա ես կապացուցեմ Ձեզ:

Վարսավիրը մի ձեռքի ափի մեջ մեկ դոլլարանոց է դնում, իսկ մյուս ափի մեջ՝ 25 ցենտանոց: Կանչում է տղային և առաջարկում ընտրել երկուսից մեկը: Տղան ընտրում է 25 ցենտանոց մանրադրամը: Բոլորը երկար ծիծաղում են, իսկ տղան հեռանում:

Հետդարձի ճանապարհին տղային վազելով հասնում է այցելուներից մեկը, և հարցնում՝

- Բարև: Խնդրում եմ հեռախոսափողը մի դիր:

- Ի՞նչ ես ուզում: Ես քո շաղակրատության ժամանակը չունեմ: Արագ ասա:

- Ես այսօր բժշկի մոտ եմ եղել…

- Եվ ի՞նչ նա Քեզ ասաց:

- Հղիությունս հաստատվեց, արդեն չորրորդ ամիսն է:

- Իսկ ես Քեզ ինչո՞վ կարող եմ օգնել: Ինձ պրոբլեմներ պետք չեն: Ազատվիր:

- Ասացին ուշ է արդեն: Ի՞նչ անեմ:

- Մոռացիր իմ հեռախոսահամարը:

- Ինչպե՞ս մոռանամ: Ալո - ալո:

- Բաժանորդը գտնվում է ռադիոծած...

Անցավ երեք ամիս

Մի իմաստունի հարցրեցին՝

- Ինչու՞ են աղքատներն ավելի բարյացակամ և շռայլ քան հարուստները:

- Նայիր պատուհանից դուրս, ի՞նչ ես տեսնում:

- Տեսնում եմ, թե ինչպես են երեխաները խաղում բակում:

- Իսկ հիմա նայիր

Մի անգամ աշակերտը հարցրեց Ուսուցչին՝

- Ուսուցիչ, վերջերս ընկերների հետ քննարկում էինք անկեղծության և բնականության թեման, և արդյունքում իմ գլխում ամեն ինչ խառնվեց իրար:

Ուսուցիչը ժպտաց՝

- Եվ ինչու՞մ է Քո հարցը: Ի՞նչն է ինչի հետ խառնվել Քո գլխում:

- Ամենակարևորը, որ ես չեմ կարողանում հասկանալ, դա անկեղծության և բնականության տարբերությունն է: Իմ կարծիքով դրանք նույն բաներն են:

- Ոչ, դրանք նույն բաները չեն, - ասաց Ուսուցիչը: - Անկեղծ մարդը կարող է

...Փոքր-ինչ լռելուց հետո աղջիկն ասաց. "Բայց մենք տեղ չունենք ապրելու, տուն չունենք"։ Տղան ծիծաղեց և ասաց, որ ինքը անձրևանոց ունի, բոլորովին նոր, ու եթե կոճակը սեղմես, նա ինքն իրեն կբացվի։ Եվ անձրևանոցը հրաշալի տուն է, շատ հարմարավետ երկուսի համար։ ճիշտ է, այն պատեր չունի, բայց փոխարենը բավական է ձեռքը երկարել, և դուք կիմանաք, թե դրսում տարվա որ եղանակն է՝ օրինակ, անցե՞լ է գարունը, թե դեռ շարունակվում է։ Այնպիսի բնակարանով, ինչպիսին անձրևանոցն է, հարմար է ճանապարհորդել, հաճելի է լսել անձրևի ձայնը ու նաև...

Բայց աղջիկը չհարցրեց, "նաև ի՞նչ...

- Ուսուցիչ, ինչու՞ ես թախծում, - հարցրեց աշակերտը Ծերունուց:

- Մարդիկ դադարել են տեսնել ճշմարտությունը: Երեք անգամ ես ցույց տվեցի Ձեզ երեքիդ

Մի անգամ Շունը եկավ Առյուծի մոտ և նրան մենամարտի հրավիրեց:

Սակայն Առյուծը նույնիսկ ուշադրություն չդարձրեց նրա վրա: Այդ ժամանակ Շունը հայտարարեց՝

- Եթե Դու դուրս չգաս մենամարտելու ինձ հետ, ես կպատմեմ իմ բոլոր ընկերներին, որ Առյուծն ինձանից վախենում է:

Ինչին Առյուծը պատասխանեց՝

Ընթրիքի ընթացքում ինչ-որ մեկը գավաթ կոտրեց:

- Երջանկության կլինի, - իրար ընդահտելով ասացին սեղանակիցները: Բոլորը գիտեին այդ նշանը:

- Ի միջի այլոց, իսկ ինչու՞ է դա լավ նշան համարվում, - հարցրեց ռավվինը:

- Չգիտեմ, - հարցրեց ճանապարհորդի կինը: - Միգուցե դա հնուց եկած մի ձև է, որ անհարմար վիճակում հայնված մարդը չամաչի:

- Ոչ, դա բացատրություն չէ, - նկատեց ռավվինը: - Հրեական առասպելի համաձայն,

Իմաստուն ծերունու մոտ եկան խորհրդի՝

- Հաճախ մենք օրերով, նույնիսկ շաբաթներով չենք ստանում մեր մտերիմից ոչ մի մտերմության նշան կամ քաղցր խոսք: Ի՞նչ անենք, երբ հատնում է մարդկային ջերմությունը, սկսում է դժվար շրջան, իսկ կյանքը վեր է ածվում գոյատևման հոգնեցուցիչ ճիգերի:

Ծերունին հազիվ նկատելի ժպտաց՝

Մի բուդդիստ Ուսուցիչ, ճանապարհորդում էր իր աշակերտների հետ, և մի անգամ լսեց, թե ինչպես են նրանք վիճում, թե ով է նրանցից ավելի լավը:

- Ես մեդիտացիայով եմ զբաղվում արդեն 15 տարի, - ասաց նրանցից մեկը:

- Ես բարի գործեր եմ անում սկսած այն պահից երբ թողեցի հայրական տունը, - ասաց մյուսը:

- Ես ուշի ուշով հետևում եմ Բուդդայի կանոններին, - ասաց երրորդը:

Կեսօրին նրանք կանգ առան հանգստանալու մի խնձորենու ստվերի տակ: Խնձորենու ճյուղերը, հասած բերքի ծանրության տակ ճկվել էին ու հասել համարյա թե հողին:

Այնժամ խոսեց Ուսուցիչը՝