Ինչպես հայտնի է, լոգոպեդը շտկում է խոսքային խնդիրները, նպաստում է ճիշտ արտաբերության, բառաձևավորման հմտությունների, մտքերի գրագետ ձևակերպման, ընկալման զարգացմանը, ինչպես նաև բառապաշարի հարստացմանը։ Այս մասնագետի օգնությունը հաճախ անհրաժեշտ է լինում ոչ միայն փոքրիկներին, այլ նաև՝ դեռահասների և մեծահասակներին։ Ստորև ներկայացնում ենք այն դեպքերը, երբ կարելի է դիմել լոգոպեդի օգնությանը։

1. Փոքրիկը լռում է, չի «թոթովում»։

2. Մեկ ու կես, երկու տարեկանում երեխան չի ասում «մամա», «պապա», «տատա», «կակա» և այլն։

3. Երեխան լռում է մինչև երեք տարեկանը, սակայն ընկալում է իրեն ուղված խոսքը։ Կամ չի ընկալում իրեն ուղված խոսքը։ Կարևոր է պարզել, թե ինչը այնպես չէ։ Հնարավոր է, որ լսողությունը ստուգելու կարիք կա, կարող է նյարդաբանի բուժման կարիքը կա, կամ գուցե՝ լոգոպեդի։ Հաճախ անհրաժեշտ է լինում և՛ նյարդաբանի, և՛ լոգոպեդի միջամտություն միաժամանակ, քանի որ նյարդաբանական խնդիրները հաճախ իրենց հետևից առաջացնում են լոգոպեդական խնդիրներ։

Բոլոր ծնողներն ուզում են, որ նրանց երեխան լինի լավագույնը, ամենահաջողակը, ամենախելացին, լավ սովորի դպրոցում և ունենա շատ ընկերներ։ Այս նպատակներին հասնելու համար կարևորագույն դեր ունի խոսքի զարգացումը։ Խոսքային խնդիրներ ունեցող երեխաները դառնում են փակ, քիչ են շփվում հասակակիցների հետ, որպես հետևանք՝ սկսում են հետ մնալ նաև մտավոր զարգացման մեջ։ Արդյո՞ք ավելի լավ չէ ժամանակին հաղթահարել խնդիրները և օգնել երեխային հարմարվել հասարակության մեջ։

Բոլորին է հայտնի, որ խնդիրն ավելի հեշտ է կանխարգելել, քան շտկել։ Եթե խոսքային խանգարումները չշտենք վաղ տարիքում, դրանք միայն ավելի կխորանան՝ ստեղծելով բարձրագույն հոգեկան գորունեության ձևավորման հապաղում։

Անկասկած, դժվար է գնահատել ծնողների կամ այլ մտերիմ անձանց դերը երեխայի խոսքի զարգացման գործընթացում։ Այժմ բավական շատ գրքեր են լույս տեսել, որոնք կարող են օգնել ծնողներին զարգացնել իրենց երեխաների խոսքը, օրինակ՝ Ա․ Ի․ Մակսակովա, Գ․ Ա․ Տումանովա «Սովորեցրեք խաղալով», Մ․ Ֆ․ Ֆոմիչևա «Երեխաների ճիշտ հնչարտաբերման դաստիարակում», Գ․ Ս․ Շվայկո «Խոսքի զարգացման խաղեր և խաղային վարժություններ»։

Դրական արդյունք ստանալու համար երբեմն բավական է լինում փոքրիկի ուշադրությունը հրավիրել հնչյունների ճիշտ արտաբերությանը։ Այս դպքերում նախապես անհրաժեշտ է արտաբերական վարժությունների միջոցով զարգացնել արտաբերական մկանունքը։ Սակայն եթե Ձեր ջանքերին հակառակ՝ երեխան մեկ ամսվա ընթացքում այդպես էլ չի սովորել ճիշտ արտաբերել հնչյունները, լավ կլինի դիմել մասնագետին։ Արտաբերությունն ուղղելու հետագա փորձերը կարող են խորացնել խնդիրը, օրինակ՝ ամրապնդել երեխայի սխալ արտաբերությունը կամ ընդհանրապես՝ շեղել երեխայի աշխատելու ցանկությունը։