Կյանքը քո կախված կլինի քո առջև
և կդողդողաս դու գիշերը և ցերեկը
և համոզված չես լինի քո կյանքում:
/Երկրորդումն օրինաց 28:66/
Այնտեղ՝ ինչ-որ տեղ խորը ներսում մի զգացողություն է ապրում, որ սա եղել է իմ կյանքում միշտ: Ես ուզում եմ հետ նայել, բայց ժամանակի չոր և կնճռոտ ձեռքերը փակում են իմ աչքերը: Չգիտեմ թե ինչքան ժամանակ է արդեն նա ապրում իմ մեջ, սակայն դա հավանաբար 10 տարուց պակաս չէ: Ինչպե՞ս ես կարծում, դա շատ է: նորմալ ժամանակային շրջանակները այստեղ կորցնում են իրենց իմաստը և կոտրվում: Այդ օրերին (ավելի ճիշտ կլինի ասել ամիսներին) ժամանակը սառչում է և ցցի նման խրվում կրցքի մեջ ու կանգ առնում: Թվում է թե անվերջ:
