Հարց՝
Բարև Ձեզ:
Ես 28 տարեկան եմ: Ամուսնացած եմ արդեն 10 տարի է:
Վերջերս ես իմացա, որ ամուսինս ընկերուհի ունի, ում հետ նրանք շփվում են արդեն 3 տարի է:
Հարաբերությունների մասին տրված իմ հարցերին, նա պատասխանում է՝. "Միայն ընկերական և ոչ ավելին": Ինձ համար հասկանալի չէ, թե ինչու էր պետք դա, այսքան տարի թաքցնել ինձանից՝ ես երբեք ավելորդ խանդոտություն չեմ ցուցաբերել:
Օգնեք ինձ խնդրում եմ հասկանամ իմ և ամուսնուս հարաբերությունները:
Հարց՝
Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:
Ես X-ն եմ: 21 տարեկան եմ: Ապրում եմ հորս և նրա հետ համատեղ կյանքով ապրող կնոջ հետ՝ Y քաղաքում:
Ձեզ դիմում եմ կայքով, որովհետև դա հարմար է և ժամանակային առումով նույնպես:
Ամուսնացած չեմ, մտերիմ հարաբերություններ հիմա չունեմ, երեխաներ՝ նույնպես:
Ես բարի, ուղղամիտ, առանց խորամանկությունների մարդ եմ: Բնավորությունս բարդ է՝ կարող եմ, ինքս էլ այդ բանը չգիտակցելով, վիրավորել մարդուն՝ կտրուկ դատողություններով կամ անզգույշ բառերով: Հաճախ բռնկուն եմ լինում: Ես ինձ լավ եմ վերաբերվում՝ ինչ որ տեղ միգուցե ինքնասիրահարված մարդու տպավորություն եմ թողնում:
Հարց՝
Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:
Իմ անունը X է: Ես 34 տարեկան եմ: Ապրում եմ ամուսնուս և երկու որդիներիս հետ (6 և 3 տարեկան)՝ Y քաղաքում: Ամուսնացած եմ արդեն 7 տարի:
Որոշել եմ օգտվել վիրտուալ խորհրդատվությունից, որովհետև չեմ կարող իմ քաղաքում որևե մեկին վստահել՝ հոգեբաններ մեզ մոտ պատրաստում է մի ԲՈւՀ, որը և վերջացրել է իմ ամուսինը (ոչ հոգեբան): Չեմ ուզում, որ իմ ընտանեկան խնդիրների մասին որևե մեկը իմանա: Մարդիք սիրում են ամեն ինչ քննարկել իրար հետ, հատկապես ծանոթներին (շփվում եմ բժիշկների հետ և տեսնում եմ, որ նրանք էլ են մարդիք, բոլորի նման նրանք էլ են դժվարանում զսպել իրենց քննարկելու այն բանը, ինչ իրենց հուզում է):
Հարց՝
Բարև Ձեզ:
Իմ անունը X է:
Ես 33 տարեկան եմ, ապրում եմ իմ ընտանիքի հետ Y քաղաքում:
Ես պատասխանատու, ինքս իմ նկատմամբ պահանջկոտ, շրջապատի նկատմամբ փափուկ, սենտիմենտալ, նեղացկոտ, արդար, չափից դուրս ուղիղ մարդ եմ: Ինձ քննադատաբար եմ մոտենում՝ միշտ, մինչև գիտակցությանս մթագնումը ներսումս քննարկում եմ իմ արարքները՝ արդյոք ճի՞շտ է, արդա՞ր է, ոչ ոքի չե՞մ նեղացրել: Այդ ամենից սիրտս խառնում է: Շրջապատս ինձ ադեկվատ է ընկալում:
Հարց՝
Բարև Ձեզ:
Իմ անունը X է: Ես 24 տարեկան եմ, ապրում եմ Y քաղաքում: Ես ամուսնացած եմ, բայց ամուսինս ինձանից առանձին է ապրում: Երեխաներ չունենք:
Ես շփվող եմ, բայց քիչ ընկերներ ունեմ: Ինձ վերաբերվում եմ չափի մեջ քննադատաբար և չափի մեջ էլ գովում եմ: Մարդկանց իմ հետ երբեմն ծանր է լինում, որովհետև տաղտկալի եմ լինում:
Պրոբլեմը նրանում է, որ վերջերս ամուսնացել ենք, և առանձին ենք ապրում: Մենք ամուսնուս հետ ապրելու տեղ չունենք: Մինչև ամուսնությունը մտածում էինք, որ բնակարան կվարձենք, բայց ամուսինս կորցրեց աշխատանքը և հիմա փող չունի:
Հարց՝
Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:
Ես X-ն եմ: 20 տարեկան եմ, ապրում եմ մորս և տատիկիս հետ Y-ում: Ամուսնացած չեմ, մտերիմ հարաբերություններ ունեմ համակուրսեցուս հետ, ով ինձանից մեծ է 11 տարով: Ես նրան ավելի շատ որպես ընկեր եմ ընդունում՝ նրա հետ ընտանիք կազմելու ցանկություն չունեմ: Երեխաներ չունեմ և դեռևս ունենալու ցանկություն էլ չունեմ: Ինձ թվում է, որ իմ կյանքի այս շրջանում դա ինձ կխանգարի:
Հարց՝
Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:
Իմ անունը X է, ես 26 տարեկան եմ: Ապրում եմ ամուսնուս և երեխայիս հետ Y քաղաքում: Ամուսնացած եմ արդեն 3 տարի է:
Որոշել եմ դիմել վիրտուալ խորհրդատվության տարբերակին, որովհետև երբեք հոգեբանի հետ անձնական զրույց չեմ ունեցել՝ հիմա այդ հնարավորությունը չունեմ և երևի թե չէի ստանա այն, ինչ ուզում եմ ստանալ:
Ինչպես ինձ թվում է ես լիդերի որակներ ունեմ, սիրում եմ կառավարել, հաճախ ինձ մոտենում են հոգեբանական օգնություն ստանալու համար և ինչպես ինձ թվում է՝ իմ մոտ դա ստացվում է: Ժլատ չեմ, գթասիրտ եմ, ինքս իմ մեջ համոզված, պունկտուալ եմ, կատարող, նպատակասլաց, ուրախ, խելացի, ազնիվ և հասնող: Ինձ թվում է, որ ինքս ինձ սիրում եմ: Շատերը, ինձ թվում է, որ ինձ շատ էլ լավ են վերաբերվում: Սիրում են, գնահատում և հարգում:
Հարց՝
Բարև Ձեզ:
Իմ անունը X է: Օգնեք խնդրում եմ կողմնորոշվեմ, թե ինչպես ճիշտ վարվեմ:
ՁԻԱՀ-ով հիվանդ քույրս երկվորյակ է ծնել և շարունակում է սանձարձակ կյանքով ապրել: Երեխաները լաց լինելու վիճակում են:
Ի՞նչ անեմ, Ինչպե՞ս է ճիշտ վարվելու ձևը: Մենք նույնիսկ չգիտենք՝ երեխաները վարակված են, թե ոչ: Բայց հաստատ գիտենք, որ նրա համար դա ապրելու միջոց է՝ նա համաձայն է թույլ փոքրիկին, ժամանակավորապես մեզ տալ:
Շնորհակալություն:
Հարց՝
Բարև Ձեզ Միհրդատ Ռոստոմովիչ:
Իմ անունը X է: Ես 23 տարեկան եմ, ապրում եմ Y քաղաքում մորս հետ: Հաճախ գնում եմ ընկերոջս տուն և 2-3 օր մնում այնտեղ: Հանդիպում ենք արդեն 1 տարի է: Դեռևս միասին չենք ապրում, որովհետև շուտով նա պետք է բանակ գնա ծառայելու, և չենք ուզում շտապել:
Իմ հարցը, իմ ընկերոջ հետ ունեցած հարաբերությունների մասին է: Մենք արդեն 1 տարի է հանդիպում ենք իսկ դրանից առաջ 3 տարի ընկերներ ենք եղել:
Այն ժամանակ մենք այդքան էլ հաճախ չէինք հանդիպում և հանդիպելուց միշտ էլ
Հարց՝
Բարև Ձեզ:
Իմ անունը X է:
Ես 37 տարեկան եմ, արդեն 10 տարի է աշխատում եմ իրավապահ օրգաններում:
3 տարի առաջ մեզ մոտ նոր հոգեբան եկավ, ով պնդում է, որ ես գտնվում եմ սահմանային հոգեկան վիճակում:
Հարց՝
Բարև Ձեզ: Իմ անունը X է: Ապրում եմ Y քաղաքում:
Որոշել եմ դիմել վիրտուալ խորհրդատվության, որովհետև փոքր երեխայիս հետ նստած եմ տանը:
Ես 27 տարեկան եմ, ապրում եմ ամուսնուս, նրա որդու (13 տարեկան) և մեր ընդհանուր որդու(1,9 տարեկան) հետ:
Ես բարի, հանգիստ մարդ եմ, ավելի շատ փորձում եմ ուրիշների համար անել՝ մտերիմներիս, երբեմն մոռանալով իմ մասին: Նեղացկոտ եմ, բռնկուն, երբեմն փոքր խնդրից պրոբլեմ եմ սարքում և ինձ հասցնում արցունքների: Ինձ քննադատաբար եմ ընդունում: Ինձ թվում է, որ ես շրջապատիս պետք չեմ:
Հարց՝
Բարև Ձեզ:
Իմ անունը X է: Ես 27 տարեկան եմ, ապրում եմ ամուսնուս և 1,5 տարեկան դստերս հետ:
Ինձ թվում է, որ ամուսինս ինձ չի սիրում, չնայած, որ նա ասում է հակառակը: Արդեն չգիտեմ թե ինչ մտածեմ:
Եվ այսպես, ամուսինս սկսել է հաճախ վիճել ինձ հետ՝ մանրուքներով: Եթե մեզ ինչ-որ տեղ են հրավիրում, նա գնում է մենակ՝ շատ ուրախանում է, երբ ես ինքս եմ հրաժարվում գնալ: Նույնիսկ "օդնոկլասնիկներ" կայքում, նրա
Հարց՝
Բարև Ձեզ:
Իմ անունը X է, ես 23 տարեկան եմ, ապրում եմ մորս հետ Y քաղաքում: Որոշել եմ դիմել օն-լայն խորհրդատվությանը որովհետև մորս հետ (45 տարեկան) խնդիրներ են առաջացել: Նա փափուկ, ավելի շուտ վատատես մարդ է, միշտ ամեն ինչը թողում է վերջին պահի վրա, մաքրություն չի սիրում: Մեկ էլ, նա պատկանում է այն մարդկանց թվին, ովքեր իրենց ծանր հիվանդ են համարում և դրանով օգտվում են՝ ճնշելով շրջապատի հղճահարության վրա, չնայած, որ չքնաղ առողջություն ունի:
Նոր հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ «ստիպողական էքստրավերսիան», մի որոշ ժամանակ անց լավացնում է ինքնազգացողությունը։ Այսպիսով, ինտրովերտները ձևացնելով թե էքստրավերտ են, կամ ստիպելով իրենց այդպիսին լինել, կարող են ավելի երջանիկ դառնալ։
Նախկինում բազմիցս ասվել է էքստրավերսիայի առավելությունների մասին, այդ թվում նաև «ստիպողական էքստրավերսիայի», սակայն դա դիտարկվել է միայն կարճաժամկետ։ Ռիվերսայդում գտնվող Կալիֆորնիական համալսարանի հետազոտողները ցանկացան լայնացնել էքստրավերսիայի տևողությունը, որպեսզի հասկանան թե դա ինչպես կազդի ինքնազգացողության վրա։
Վերջին հետազոտությունները նոր պատկերացումներ են տալիս այն մասին, թե ինչպես է զրույցը ազդում մանկական գիրության վրա։ Հետազոտողները բացահայտել են, որ գիրությամբ տառապող այցելուների ծնողները, ավելի հակված են ուղղակի հայտարարություններ անել, որպեսզի բացառեն կալորիական սննդի ընդունումը։
Այսօր, ԱՄՆ-ում ամեն 3 երեխայից 1-ը տառապում է ավելորդ քաշով կամ գիրությամբ։ Յուրաքանչյուր ծնող անհանգստացած է իր երեխայի սնվելու սովորույթներով։ Այնպես, որ ակտուալ է հասկանալ, թե ինչպես և ինչու են որոշ երեխաներ տառապում գիրությամբ։
Մահվան վախը մարդկային փորձի հիմնական մաս է հանդիսանում՝ մենք երկյուղում ենք ցավից և տանջանքներից, անհանգստանում ենք այն բանի համար, թե ինչ է մեզ սպասում վերջում։ Չնայած որ մահվան մասին մտքերը կարող են ուժեղ թախիծ առաջացնել, նոր հետազոտությունները բացահայտում են, որ մահացողների իրական էմոցիոնալ ապրումները ավելի շատ պոզիտիվ են և ավելի քիչ նեգատիվ, քան սպասում ենք։
Հետազոտության արդյունքները հրապարակված են Հոգեբանական Գիտությունների Ասոցիացիայի «Psychological Scienc» ամսագրում։
Զգուշացեք, հիմա շատ վիճելի հոդված է լինելու: Երբ այն կարդաք, հավանաբար կուզենաք ինձ մի լավ քոթակ տալ, կամ գոնե ասել՝. "Ոչ, ոչ, իմ ընկերները բոլորովին էլ այդպիսին չեն": Սակայ ամեն դեպքում եկեք մտածենք, թե ինչ վտանգ են մեզ համար ներկայացնում "տնայնածին հոգեբանները"՝ հարազատները, գործընկերները և ամենակարևորը՝ ընկերները:
Ընկերները, անկասկած կարևոր են: Էլ ու՞մ մոտ կարելի է "դուրս թափել" սեփական պրոբլեմները, ինչպես արդեն բազում անգամներ քննարկել ենք, ի պատասխան առօրեական "ինչպե՞ս են գործերդ" հասարակ հարցին: Էլ ու՞մ հետ, եթե ոչ գործընկերների, մեկ բաժակ թեյի առջև, կարելի է քննարկել առօրեական գնաճը և այն, որ երեխաներին ինչ-որ կերպ պետք է դպրոցի պատրաստել, իսկ տնօրենը - ամենավերջին գծուծն է: Էլ ու՞մ մոտ, եթե ոչ մայրիկի, կարելի է բողոքել ամուսնուց, կամ հայհոյել կնոջը:
Սակայն "տնայնածին հոգեբանները",
Շարժական կապի համատարածությունը և իրենց արտադրանքը մոլորակի համարյա բոլոր բնակիչներին վաճառելու հեռախոս արտադրողների ցանկությունը, բերում է նոր, նախկինում անհայտ հոգեկան խանգարումների և շեղումների արտահայտմանը: Հոգեբույժները սկսում են նկատել մարդկանց ավելի ու ավելի մեծ քանակ, որոնց մոտ, օդանավում, կինոթատրոնում, կամ հիվանդանոցում հեռախոսը անջատելու մասին անհրաժեշտ զգուշացումը առաջացնում է անհանգստություն և նույնիսկ վախ ու տագնապ:
Ֆլորիդա նահանգի համալսարանի հոգեբուժությոն պրոֆեսսոր Լայզա Մերլոն (Lisa Merlo) պնդում է, որ շատերը նույնիսկ չգիտեն, թե երբ է անհրաժեշտ անջատել հեռախոսը: Նա համարում է, որ այս նոր երևույթի՝ GSM-կախվածության հիմքում ավելի շատ ընկած է ոչ թե հեռախոսով շփվելու անհրաժեշտությունը, այլ միշտ "կապի մեջ լինելու" ցանկությունը և գիտակցումը այն բանի, որ քեզ միշտ կարող են գտնել, դու պետք ես ուրիշներին, իսկ կարևոր նորությունները քո կողքով չեն անցնի:
Կանացի դեմքի գեղեցկությունը որոշվում է որոշակի չափանիշներով՝ բիբերի միջև եղած հեռավորությամբ, աչքերի և բերանի միջև եղած հեռավորության և դեմքի երկարության ու լայնության հարաբերությամբ:
Այս ոսկյա ատանդարտը համապատասխանում է կանացի դեմքի միջին համաչափությանը: Այնպես որ, իզուր կանայք չեն համարում "միջին" բառը որպես կոմպլիմենտ: Այդ չափորոշիչը այսպիսին է՝ բիբերի միջև եղած հեռավորությունը պետք է կազմի դեմքի լայնության (ականջից ականջ) 46%-ը, իսկ աչքերից շուրթերը եղած հեռավորությունը՝ դեմքի երկարության (մազերի գծից մինչև ծնոտը) 36%-ը:
Գիտնականները չորս փորձ են կատարել: Նրանք խնդրել են ուսանողներին համեմատել կանացի դեմքերի գունավոր լուսանկարներ: Առաջին դեպքում աղավաղել էին
Այն, թե ինչքան արագ եք նկատում, նայում են Ձեր վրա, թե ոչ, կախված է նրանից, թե ինչքան "կանացի" կամ "տղամարդկային" տեսք ունի նայողը՝ ահա այսպիսին են վերջին հետազոտությունների արդյունքները: Հետազոտողները համարում են, որ տղամարդու կողմից, իր վրա նետված գեղեցիկ կնոջ հայացքը նկատելու արագության մեջ կարող է թաքնված դեր խաղալ էվոլյուցիոն առավելությունը:
Երկար ժամանակ հոգեբանների շրջանում վիճաբանություններ էին ընթանում այն մասին, թե ինչպես ենք մենք որոշում՝ նայու՞մ է մեզ ինչ-որ մեկը, թե ոչ: "Դա համարյա երկրաչափական խնդիր է,- ասում է Շոտլանդիայի Աբերդին քաղաքի համալսարանի գիտ. աշխատող Բենեդիկտ Կ. Ջոնսը,- մարդիկ առաջին հերթին հակազդում են ակնագնդի և դեմքի այլ առանձնահատկությունների վրա, այլ ոչ ամբողջական դեմքի": Ջոնսը, նույն համալսարանի իր կոլլեգաներ Ջուլի Մեյնի, Լայզա Դեբրուինի, Լայզա Վելլինգի և Սթեռլինգի համալսարանից Էնթոնի Լիթթլի հետ միասին, համարում են, որ դա դեռ ամենը չէ: Նրանք կատարել են հետազոտություն, որպեսզի որոշեն՝ ազդում է նայող դեմքի կանացիությունը կամ տղամարդկայնությունը, այն կարծիքի որոշման արագության վրա, որ վրադ սևեռված նայում են: