Փոքրիկների աչքերը դեռ չէին բացվել: Նրանք դեռ անօգնական սողում էին մայր առյուծի թաթերի միջև և համեղ կաթի փնտրտուքի ընթացքում, կույր մռութներով դեմ առնում տաք մայրական փորին, չարձագանքելով կամայական ուրիշ կանչի:
Փորձելով չխանգարել իր ընկերուհուն հոգալ ծծկերների մասին, հպարտ առյուծը կանգնած էր մի կողմի վրա և ուշադիր հետևում էր իր ընտանիքին:
Հանկարծ նա թափ տվեց իր արքայական բաշը և բարկացած մի հզոր մռնչաց:
Կորյունները անմիջապես բացեցին իրենց աչքերը, իսկ սավաննայի մնացած բնակիչները սարսափով փախան:
Կորյուններին դեպի կյանքը արթնացնող առյուծի բարկացած մռնչոցի նման, խելացի ծնողների արդար գովասանքը կամ քամահրումը, օգնում է բացահայտել մեր երեխաների արժանիքները: Դրանով մեծերը երեխաների աչքերն են բացում դեպի ուսում և եռանդ, հեռացնելով նրանց տգեղից և վատից:
Լեոնարդո դա Վինչի