ք.Երևան, Վ.Վաղարշյան 12
ՈՍԿՅԱ ԲԱՀԸ

Գանձեր որոնողը մի հին գրքում կարդաց, որ մի վայրում անթիվ անհամար գանձեր կան թաղված և որոշեց գտնել: Նա շատ երկար փնտրեց այդ գանձերը: Մի անգամ, փորելու ընթացքում նա նկատեց, որ երկնքից իր մոտ է իջնում մի ոսկյա բահ: Մարդն ուրախացած վերցրեց այն և երջանիկ տարավ տուն: Թաղված գանձերի մասին նա մոռացավ, համարելով, որ երկնքից իջած ոսկյա բահը իրեն բավարար է: Եվ լսեց նա ձայնը երկնքի՝

- Այդ բահով Դու պետք է փորեիր և գտնեիր անթիվ անհամար գանձեր: Եվ հենց նա կբերեր քեզ դրանց մոտ:

Իսկ դու, դժբախտ մարդ փոխեցիր այդ անհամար գանձերը այդ ոսկյա բահի հետ: Այդ պատճառով էլ ես հետ վերցնում այն Քեզանից:

Ծեր վանականն ասաց՝ «Աղոթքը՝ մեծ արժեք է, սակայն ամենաարժեվորը՝ Աստված է, ում մոտեցնում է քո հոգին այդ աղոթքը»:

ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ ԱՌԱԿ