Կրիան վեճի բռնվեց Ագռավի հետ արևի մասին։
- Արևը միշտ է լուսավորում է, - գոռում էր Կրիան։
- Արևը, քեզ պես, հիմար, թաքնվել է կարողանում, - տաքանում էր Ագռավը։ Ինչպե՞ս կբացատրես, որ գիշեր է լինում։
- Ինքդ ես հիմա թռչուն, չէր նահանջում Կրիան։ Գիշեր չկա։
Երբ ես տեսնում եմ, որ մութ է, դա նշանակում է, որ ես ոչ մի կերպ չեմ կարողանում իմ պատյանից դուրս սողալ։ Հենց դուրս եմ սողում՝ արևը ջերմացնում է։
Եվ ագռավը չգտավ թե ինչ պատասխանի։
ԱՎԱ ԱՐԴՈ