ք.Երևան, Վ.Վաղարշյան 12
Օրվա առակ՝ «Անձրեվանոցը» Լեոնիդ Ենգիբարյան


...Փոքր-ինչ լռելուց հետո աղջիկն ասաց. «Բայց մենք տեղ չունենք ապրելու, տուն չունենք»։ Տղան ծիծաղեց և ասաց, որ ինքը անձրևանոց ունի, բոլորովին նոր, ու եթե կոճակը սեղմես, նա ինքն իրեն կբացվի։ Եվ անձրևանոցը հրաշալի տուն է, շատ հարմարավետ երկուսի համար։ ճիշտ է, այն պատեր չունի, բայց փոխարենը բավական է ձեռքը երկարել, և դուք կիմանաք, թե դրսում տարվա որ եղանակն է՝ օրինակ, անցե՞լ է գարունը, թե դեռ շարունակվում է։ Այնպիսի բնակարանով, ինչպիսին անձրևանոցն է, հարմար է ճանապարհորդել, հաճելի է լսել անձրևի ձայնը ու նաև...

Օրվա առակ՝ «Անկեղծություն և Բնականություն» Տադաո Յամագուչի


Մի անգամ աշակերտը հարցրեց Ուսուցչին՝

- Ուսուցիչ, վերջերս ընկերների հետ քննարկում էինք անկեղծության և բնականության թեման, և արդյունքում իմ գլխում ամեն ինչ խառնվեց իրար:

Ուսուցիչը ժպտաց՝

 

Օրվա առակ՝ «Նամակ Ձմեռ Պապին» Անհայտ հեղինակ


Ցածր դասարանների ուսուցչուհիներից մեկը, մի անգամ խնդրեց երեխաներից, որ նրանք շարադրություն գրեն այն մասին, թե ինչ կուզենային, որպեսզի Ձմեռ Պապին իրականացնի իրենց համար: Երեկոյան, երբ նա ստուգում էր աշխատանքները, նա հասավ մի շարադրության, որը նրան շատ հուզեց: Այդ պահին մտավ նրա ամուսինը և նրան տեսավ լաց լինելուց:

- Ի՞նչ է պատահել, - հարցրեց նա:

Օրվա առակ՝ «Աղքատներն ու Հարուստները» Օմար Խայամ


Մի իմաստունի հարցրեցին՝

- Ինչու՞ են աղքատներն ավելի բարյացակամ և շռայլ քան հարուստները:

- Նայիր պատուհանից դուրս, ի՞նչ ես տեսնում:

- Տեսնում եմ, թե ինչպես են երեխաները խաղում բակում:

Օրվա առակ՝ «25 ցենտ» Անհայտ հեղինակ


Փոքրիկ տղան մտնում է վարսավիրանոց:

Վարսավիրը նրան անմիջապես ճանաչում է և ասում իր այցելուներին՝

- Պարոնայք, տեսեք: Սա ամենահիմար տղան է իմ տեսած բոլոր մարդկանցից: Հիմա ես կապացուցեմ Ձեզ:

Վարսավիրը մի ձեռքի ափի մեջ մեկ դոլլարանոց է դնում, իսկ մյուս ափի մեջ՝ 25 ցենտանոց:

Հայաստանն իմ աչքերով


Դե եթե մտել եք այստեղ, ուրեմն Ձեզ հետաքրքիր է իմանալ իմ երկրի մասին ոչ այն, ինչ կարող եք գտնել ցանկացած հանրագիտարանում կամ տեղեկատուներում՝. «Հայաստանի տարածքը կազմում է ...», այլ այն, թե ինչպես եմ ես տեսնում իմ երկիրը, ինչ եմ լսում Հայաստան բառի տակ, և ինչ զգացողություններ են իմ մոտ կապված այդ անունի հետ:

ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՓՈՔՐ ԵՐԿԻՐ Է...

Հայտնի հայեր՝ Մալխաս - Լեվոն Մալխասյան


«Ես ապրում եմ, որ ջազ նվագեմ»:

Ինչու որոշեցի այս էջը նվիրել Լևոն Մալխասյանի՞ն: Հարցը տեղին չէ, որովհետև ամեն հայի համար պարզ է, որ «Հայտնի հայեր» էջը առանց Մալխասի, նման է անալի ճաշի:

Եվ այսպես... պարգևատրումները սովորաբար ունենում են ավելի շատ քաղաքական բնույթ, բայց ոչ այս դեպքում: Լևոն Մալխասյանը,

Հայտնի հայեր՝ Նուռ - Արման Դավթյան


Քարտյե, Շանել, Շոպարդ,...,Նուռ: Այո, ես չեմ սխալվում, այդ մետրի անունն է Արման Դավթյան, սակայն նա ավելի շատ հայտնի է «Նուռ» մականունով: Այս անունը Ձեզ թվում է անծանո՞թ: Դա նշանակում է, որ Դուք մոդայից լուրջ հետ եք մնացել: Ամբողջ աշխարհը վաղուց արդեն ճանաչում է այս հայ ոսկերիչ-դիզայներին, որի ստեղծագործությունները հպարտությամբ են կրում այնպիսի հանրահայտ մարդիք, ինչպիսիք են՝ ԱՄՆ նախքին պետ.քարտուղար Մադլեն Օլբրայթը, մեծ բալերինա Մայա Պլիսեցկայան, ջազ-ռոքի արքա Էլ Ջեռռոն, երգիչ և դերասան Շերը, հայտնի թենիսիստ Անդրե Աղասսին և այլն:

Հայտնի հայեր՝ Շեր - Շերիլին Սարգսյան


«Երբևե ես 40 տարեկան էի, հիմա 60 տարեկան եմ, և ես հաստատ գիտեմ, որ 40 տարեկան լինելն ավելի լավ է»:

Շերիլին Սարգսյան Լապյեր Բոնո Օլլմեն (անգլերեն՝ Cherilyn Sarkissian LaPiere Bono Allman; 20 մայիսի 1946թ, Էլ-Սենտրո, Կալիֆորնիա), հայտնի է Շեր կեղծանունով (անգլերեն՝ Cher) - ամերիկյան փոփ կատարող, երգերի հեղինակ, դերասան, ռեժիսյոր և երաժշտական պրոդյուսսեր: Մեկն է այն քչաքանակ աստղերից, որի պարգևատրությունների հավաքածույում միաժամանակ ներկա են «Օսկար», «Գրեմմի»,...

Հայտնի հայեր՝ Քեռի Ջիվան - Ջիվան Գասպարյան


«Պատերազմից առաջ, «Մոսկվա» կինոթատրոնում նվագում էին դուդուկահար-նվագակցողներ: Հնչում էր չճնշող երաժշտություն, իսկ էկրանին խաղարկվում էին կրքերը: Այնտեղ նվագում էր դուդուկիստ Մարգարը, նրա հոգին լուսավորի: Աստված իմ, ինչքան էր ինձ դուր գալիս նրա կատարումը: Ես նրան զզվացնում էի: Մի անգամ հին ամանեղեն էի հանձնել, և ստացած գումարը տվել նրան: Նա իրենից հեռացրեց իմ քրտնած ձեռքը, փողերով, և ինձ մեկնեց իր դուդուկներից մեկը՝ «Նվագիր, թվում է թե մարդ կդառնաս»»:

 

Հայտնի հայեր՝ Վահագնիկ - Վահագն Հայրապետյան


«Երաժշտությունն, ինքն իրենով ավելի լայն և ծավալուն է, քան երաժշտական գործիքների հնարավոր ընտրությունը և միջակայքը: Երաժշտական գործիքը՝ միայն առարկա է, որը արդեն գտած ձևին տալիս է նրան անհրաժեշտ գուներանգ: Սկզբից պետք է հասկանալ, թե ինչով է քո երաժշտությունը անփոխարինելի, և ինչ է ընդհանրապես նա տալիս լսողին: Եվ հենց այս հարցերի պատասխանները գտնվում են՝ կարելի է ստեղծագործությունը ներառել որևե մի ժանրի կամ ձևի մեջ: Հակառակ դեպքում կծնվի մի նոր մոդայիկ բառ, որը օգտագործումից դուրս կգա նույնքան արագ, որքան արագ և ծնվել էր»:

Հայտնի հայեր՝ Արտո - Արտո Թունչբոյաջյան


«Ես նվագում եմ իմ կյանքի երաժշտությունը»:

Այս դժվար արտաբերվող անունով, հետաքրքիր մարդու տարօրինակությունների մասին կարելի է խոսել օրերով, իսկ լսել նրան, կամ դիտել նրա համերգները կարելի է ամբողջ կյանքում: Առաջին հայացքից նրա խմբի անունը՝ Armenian Navy Band, բառացի դա հնչում է՝ «Հայկական ռազմա-ծովային նվագախումբ», թվում է Արտոին բնորոշ առողջ ինքնահեգնանքի և լիարժեք սյուրռեալիզմի արտահայտում: Հայաստանը, ինչպես հայտնի է, անհիշելի ժամանակներից, չունի մուտք դեպի ծով:

Հայտնի հայեր՝ Անրի Վերնեյ - Աշոտ Մալաքյան


«Ջան՜: Ինչ հիասքանչ բառ: Այսպես միայն արևելքում են մարդիք իրար դիմում: Մի՞թե ես կարող եմ Բերգմանին ասել «ջան»: Ցավոք ոչ: Կամ «Միտտերան ջան», «Թեյլոր ջան», «Բելմոնդո ջան», «Կլաուդիա Ջան»: Իսկ այ Ազնավուրին կարող եմ՝ Շարլ ջա՜ան...»

Անրի Վերնեյ, իսկական անունը՝ Աշոտ Մալաքյան, ծնվել է 1920թվականի հոկտեմբերի 15 ին, Թուրքիայի Ռոդոստո վայրում: Անրիի կյանքի ճակատագիրը կրկնել է Արևմտյան Հայաստանի հարյուր հազարավոր հայերի ճակատագիրը՝ Օսմանական կայսրությունում հայերի եղեռնից հետո, 1924 թվականին,

Հայտնի հայեր՝ Ատոմ Էգոյան


«Միշտ պետք է ինքդ քեզ մարտահրավեր նետել»:

Մինչև 1993 թվականը, կանադացի կինոռեժիսյոր Ատոմ Էգոյանի անունը, Հայաստանում հայտնի էր շատ քչերին: Նրա մասին ինֆորմացիան եկավ «Օրացույց» ֆիլմի հետ, որի մի փոքրիկ մասը նկարահանվել էր Հայաստանում: Այդ ժամանակ մենք մեզ համար նոր սկսեցինք բացահայտել այն ռեժիսյորին, որին արդեն շատ լավ ճանաչում էին Կանադայում, Եվրոպայում և Ամերիկայում:

Հայտնի հայեր՝ Դոկտոր Մահ - Ջեկ Կեվորկյան


«Մահը՝ հանցագործություն չէ: Ինչու՞ ենք բոլորս վախենում մահից: Մահը՝ կյանքի մի մասն է: Երբ երեխա է ծնվում, բոլորը ժպտում են: Բոլորն են ուրախանում ծնունդով: Մահից վախենում են՝ կրոնի պատճառով: Մինչքրիստոնեական շրջանում, մահից ոչ-ոք չէր վախենում: Այն ժամանակ մարդիք գիտեին, որ դա կյանքի մի մասն է, և որ ամեն մարդ ստիպված է դրա միջով անցնելու: Ինչու՞ վախենալ մահից - նա միևնույն է գալու է: Հարցը նրանում է, թե ինչպիսին կլինի դա, տանջալի թե թեթև»:

Այն հարցը՝ բարեգութ հրեշտակ է Ջեկ Կևորկյանը թե մոլագար, հերոս թե սերիական մարդասպան,

Հայտնի հայեր՝ Ժանսեմ - Հովհաննես Սեմերջյան


Ժանսեմ, նույն ինքը՝ Հովհաննես Սեմերջյան - մարդ, ով նկարեց այն, ինչ նկարել չէր կարելի:

«Ես ծագումով Կոնստանդինոպոլիսի մոտ գտնվող Սելեզ գյուղից եմ: Այստեղ է ծնվել հայ մեծ գրող Հակոբ Օշականը: 1919 թվականին, թուրքերը պարտություն կրեցին: Հույները, հույս ունենալով վերադարձնել իրենց Այա Սոֆիան, հարձակվեցին նրանց վրա և ետ քշեցին նրանց համարյա մինչև մեր գյուղը: Մենք իհարկե նրանց օգնություն ցուցաբերեցինք, սակայն շուտով իրավիճակը փոխվեց: Աշխարհի տերությունների օգնությամբ, 1922-23 թվականներին, թուրքերը անցան հակահարձակման...