Կար չկար մի բարի արքա կար, սակայն թշնամիներ ուներ՝ անհամար: Նրա հավատարիմ և հնազանդ կռունկները շատ էին անհանգստանում նրա ճակատագրի համար: Վտանգները հետևում էին արքային ամեն օր և ամեն քայլափոխի, հատկապես գիշերը, երբ չար թշնամիները կարող էին շրջապատել պալատը:

- Ի՞նչ ձեռնարկենք, - մտածեցին կռունկները՝ խորհրդի նստելով: - Ախր զինվորներից ոչ մի օգուտ չկա: Փոխանակ նրանք ազնիվ ծառայություն տանեն և արքային պաշտպանեն, նրանք քնում են գիշերը խորը քնով: Իսկ շները, օրվա ընթացքում այնքան են վազվզում և հոգնում որսի ժամանակ, որ նրանց վրա հույս դնել չի լինի: Մնում է միայն, որ մենք պահպանենք պալատը, որպեսզի մեր բարի արքան կարողանա հանգիստ քնել:

Ավելին …

Ծեր արծիվը վաղուց կորցրել էր տարիների հաշիվը, ապրելով հպարտ մենությունում, անառիկ ժայռերի մեջ: Սակայն նրա ուժերը հատեցին, և նա զգաց, որ իր վերջը մոտ է:

Հզոր կանչով նա իր մոտ կանչեց իր որդիներին, որոնք ապրում էին հարևան լեռան լանջերին: Երբ բոլորը հավաքվեցին, նա ուշադիր զննեց յուրաքանչյուրին և ասաց՝

Ավելին …

Գյուղացու բակում, հաշտ ու համերաշխ, երկար տարիներ ապրում էին երկու տատրակ՝ էգ և որձ: Հոգատար գյուղացին նրանց համար տաշած տախտակներից մի գեղեցիկ տնակ էր պատրաստել, որտեղ թռչուններն իրենց լավ էին զգում վատ եղանակի ժամանակ:

Դա երջանիկ ժամանակներ էր: Որձն անընդհատ հետևում էր իր ընկերուհու ետևից, կիսելով նրա հետ իր վերջին ցորենի հատիկն ու ջրի կումը:

Գարնանը, երբ բազմաձայն թռչունների եղբայրությունը սկսում էր ընտանիքներ կազմել և բույն շինել, էգ տատրակին շատ անգամներ էին ձանձրացնում ամենահաճո առաջարկություններով ուրիշ որձեր: Սակայն նա մերժում էր նրանց, պահպանելով հավատարմությունն իր սիրեցյալին: Իսկ վերջինս, դաժան կռվի էր բռնվում այդ լկտի մրցակիցների հետ, կռվից դուրս գալով բարձր պահած գլխով, չնայած որ երբեմն բավականին ցավ էր տանում:

Ավելին …

Խուլ անտառում մի ծեր ճգնավոր էր ապրում: Նա սիրում էր լռություն, մենություն և ընկերություն էր անում անտառային արտույտի հետ: Մի անգամ նրա մոտ հարևան ամրոցից երկու զինակիրներ եկան և խնդրեցին, որ նա օգնի իրենց հիվանդ տիրոջը, ով, չնայած բժիշկների ջանքերի, ժամ ժամի հետ ավելի վատ էր լինում:

Իր ընկեր արտույտի ուղեկցությամբ, ծերունին անմիջապես զինակիրների ետևից ճանապարհ ընկավ, և շուտով նրան ամրոց բերեցին:

Հիվանդի գլխավերևում չորս բժիշկ էին հավաքված: Նրանք անշտապ զրույցի էին բռնված և մերթ ընդ մերթ գլուխներն էին տարուբերում:

Ավելին …

Արոտավայրում սկսեց երևալ վիշապը: Խոտերի միջով անձայն սողալով նա գաղտագողի մոտենում էր կովին, ով անշտապ խոտ էր արածում: Նա գալարվելով, ամուր-ամուր փաթաթվեց կենդանուն և սկսեց ագահությամբ ծծել նրա կաթը:

Հայտնի է, որ օձերը կաթի մեծ սիրահար են և հեռվից հեռու զգում են դրա հոտը:

Կշտանալով, վիշապը սողալով հեռացավ, իսկ վախեցած կովը, հազիվ էր ոտքերի վրա կանգնում հոգնածությունից:

Ավելին …

Երկրի վրա չկա ավելի խոշոր կենդանի քան փիղն է: Օժտված լինելով անասելի ուժով, նա տարբերվում է իր բարի բնույթով, չափից դուրս ազնիվ է և արդար:

Փղերն ապրում են խոշոր կլաններով, որտեղ անվերապահորեն իշխում է տարիքով ամենամեծ առաջնորդը: Նա է որոշում ճանապարհը և իր ետևից տանում մնացածներին: Երթը եզրափակում է փորձառու էգ փիղը:

Հատուկ հոգատարությամբ և սիրով են շրջապատված փոքրիկները: Նրանց են հասնում ամենահամեղ արմատներն ու հատապտուղները: Երբ նրանց ճանապարհին գետ է պատահում, հասուն փղերը մտնում են ջուրը և իրենց հզոր մարմիններով ամբարտակ են պատրաստում, որպեսզի հոսանքն ի վար, իրենց փղիկների համար հասանելի լիճ գոյանա:

Ավելին …

- Մայրիկ, - գոռաց շնչակտուր կապիկը թռչելով բարձր ծառի ճյուղին: - Ինձ հենց նոր էգ առյուծ հանդիպեց: Ինչ գեղեցիկ էր նա:

Մայր կապիկը մի կողմ տարավ իրեն խանգարող ճյուղերը և հայացք գցեց որսի սպասումի մեջ սառած գազանի վրա:

- Նա էգ առյուծ չէ, նա հովազ է, - պարզաբանեց մայրը: - Հապա ուշադիր նայիր նրա մորթու գույներին:

Ավելին …

Թռչիր այստեղ արագ, - ուրախ գոռաց սերինոսը իր ընկերոջը: - Այստեղ այնպիսի զավեշտալի արարածներ կան:

Ճյուղին նստած, երկու թռչունները հմայված նայում էին հետևյալ տեսարանին՝ հողի մոտ, տերևի վրա գալարվում էին չորս որդեր: Երևի թե նրանք մի ինչ որ բարդ պար էին պարում, կարծես թե թռչնակներին հրավիրելով մասնակից դառնալ իրենց խրախճանքին:

Ավելին …

Հատկացված ժամանակին, ավանակը իջավ ջրի մոտ խմելու: Սակայն բադերը լճում այնպես էին կռկռում և թևերով թափ տալիս, որ պղտորել էին լճի ողջ ջուրը:

Չնայած, որ ավանակին տանջում էր անհագ ծարավը, նա չխմեց և մի կողմ քաշվելով սկսեց համբերատար սպասել: Վերջապես բադերը հանգստացան և ափ դուրս գալով հեռացան: Ավանակը նորից մոտեցավ ջրին, սակայն այն դեռ պղտոր էր: Եվ նա նորից գլխիկոր մի կողմ քաշվեց:

Ավելին …

- Ազատություն: Կեցցե ազատությունը, - գոռացին կեռնեխները, առաջինը տեսնելով թե ինչպես գյուղացին որսաց չարագործ բվին, ով գիշերները անտառի ողջ թռչնային եղբայրությանը վախի մեջ էր պահում:

Շուտով ամբողջ շրջանում տարածվեց այդ ուրախ լուրը, որ բուն որսացվել է և նստած է վանդակի մեջ գյուղացու բակում: Իսկ մարդը, բվին մտածելով էր որսացել: Նրան բակում կախելով որպես խայծ, նա հետաքրքրասեր թռչունների համար թակարդներ էր լարել:

Ավելին …

Ինչպես են ղունղունում աղավնիները: Նայելն անգամ թանկ է ու հաճելի, - ասաց մի անգամ բակային շունը, աչքը չկտրելով աղավնիների բնից: - Երևում է նրանք բոլորը ապրում են համաձայնության և խաղաղության մեջ ոչ թե իմ ու կատվի նման:

- Շատ մի փառաբանիր, սիրալիր շուն, - հակաճառեց նրան կատուն՝ նստած բարձր ցանկապատի վրա: - Ավելի լավ է լսիր թե հիմա ինչ է կատարվում հավաբնում:

Այնտեղից բարձր կչկչոց էր լսվում և ընդհարման աղմուկ: Շուտով խելագարի պես բակ դուրս թռավ մի ծեր գզգզված աքաղաղ և մի կողմ փախավ, իր ետևից արյունի հետք թողնելով: Հավաբնից հաղթական "ծուղրուղու" լսվեց:

Ավելին …

Լուսաբացին արթնանալով, կենդանիների արքան քաղցր ձգվեց և ուղիղ իջավ դեպի գետը: Կարգ ու կանոնի համաձայն նա բարձր մռնչաց, բոլոր մանր գազաններին տեղյակ պահելով իր մոտեցման մասին, որոնք սովորաբար հավաքվում են ջրի մոտ և պղտորում այն: Հանկարծ նա կանգ առավ, մի ինչ որ անսովոր աղմուկ լսելով: Շրջվելով, առյուծը տեսավ, որ իր վրա ամբողջ ուժով, սրնթաց մի ձի է քառատրոփ գալիս, որի հետևից դղրդյունով քարերի վրայով թռչկոտելով սլանում է մի դատարկ սայլ:

Ավելին …

Չէր հասցրել մայր արջը հեռանալ իր գործերով, երբ նրա անհանգիստ որդին, մոռանալով տնից դուրս չգալու մոր հրահանգը, թռչկոտելով սլացավ անտառ: Որքան լայնարձակ է այստեղ և անծանոթ գրավիչ հոտեր կան: Նման չէ նեղ ու տոթ որջին: Ուրախությունից իրեն կորցրած, արջուկը սկսեց վազել թիթեռնիկների հետևից, մինչև չհանդիպեց մի մեծ փչակի, որից այնքան համեղ հոտ էր գալիս, որ քիթը քոր եկավ:

Ուշադիր նայելով շուրջը նա նկատեց, որ այնտեղ անչափ մեղուներ կային: Որոշները սպառնալի բզզոցով թռչում էին փչակի շրջակայքում, ժամապահների նման, իսկ մյուսները ավարով գալիս ու ներս էին մտնում փչակ, որից հետո նորից վերադառնում էին անտառ:

Ավելին …

Ճյուղից ճյուղ ցատկելով, կապիկը մի անգամ թռչունի բույն գտավ որտեղ ճուտիկներ կային: Նա անմիջապես թաթը մտցրեց այնտեղ, սակայն թռչնակները վայրկյանական այս ու այն կողմ փախան: Բախտը չբերեց միայն նրանցից ամենաթույլի, ով դեռ թռչել չգիտեր:

Ուրախությունից ոտքերի տակ հող չզգալով, կապիկը, թռչնակը ձեռքում վերադարձավ տուն: Նա այնքան էր հմայվել թռչնակով, որ շոյում էր նրան, համբուրում, լիզում, օրորում ձեռքերի մեջ և ամուր-ամուր սեղմում իր կրծքին:

Ավելին …

Զինված նետերով և սուր նիզակներով, որսորդները անձայն ավելի ու ավելի էին գաղտագողի մոտենում: Էգ Առյուծը, ով կերակրում էր իր ծծկեր փոքրիկներին, հանկարծ անծանոթ հոտ զգաց և անմիջապես հասկացավ, որ վտանգը մոտ է: Սակայն արդեն ուշ էր: Որսորդներն արդեն շրջապատել էին նրա որջը:

Զինված մարդկանց տեսքից, էգ Առյուծը հանկարծակի եկավ: Նա ուզում էր փախուստի դիմել ու փրկվել, սակայն անմիջապես փոշմանեց՝ այդ դեպքում նրա ձագուկները որսորդների համար հեշտ ավար կդառնային:

Ավելին …

Մի անգամ, սոված առյուծի վանդակ կենդանի գառնուկ գցեցին: Փոքրիկն այնքան միամիտ էր, որ բոլորովին չերկչոտեց կենդանիների արքային տեսնելով: Նրան իր մոր տեղ ընդունելով, հիմարը մոտեցավ ահարկու և բրդոտ գազանին և սկսեց նայել նրան իր լայն բացված պարզ աչքերով, որոնք լի էին անսահման սիրով, հնազանդությամբ և հիացմունքով:

Ավելին …

Հենված ծալված ծնկների վրա, ուղտը համբերատար սպասում էր, որ տերն իրեն բեռնի: Տերն արդեն ուղտի մեջքին դրել էր մեկ հակ, հետո մյուսը, երրորդը, չորորդը...

"Ժամանակն է, որ կանգ առնի", - տխրությամբ մտածում էր ուղտը, չփորձելով նույնիսկ հակաճառել տիրոջը:

Վերջապես մարդը վերջացրեց իր գործը և հրամայաբար շրխկացրեց մտրակով: Ուղտը դժվարությամբ ոտքի կանգնեց:

- Գնացինք, - հրամայեց տերը և քաշեց սանձից: Սակայն կենդանին տեղից չշարժվեց: - Ի՞նչ ես կանգնել: Շարժվիր, - սպառնալի գոռաց մարդը և ամբողջ ուժով քաշեց սանձից:

Ավելին …

Գլուխը բնից հանելով, արծվի ձագը բազմաթիվ թռչուններ տեսավ, որոնք թռչում էին ժայռերի արանքում:

- Մայրիկ, այդ ի՞նչ թռչուններ են, - հարցրեց նա:

- Մեր ընկերներն են, - պատասխանեց էգ արծիվը որդուն: - Արծիվը մենության մեջ է ապրում՝ այդպիսին է նրա ճակատագիրը: Սակայն նույնիսկ նա երբեմն շրջապատի կարիք է զգում: Այլապես ինչպե՞ս կլինի թռչունների թագավոր: Բոլորին, ում տեսնում ես այնտեղ, ներքևում, մեր հավատարիմ ընկերներն են:

Բավարարված մոր բացատրություններով, արծվի ձագը շարունակեց հետաքրքրությամբ հետևել թռչունների թռիչքով, այլևս նրանց համարելով իր հավատարիմ ընկերները: Հանկարծ նա գոռաց՝

Ավելին …

Ճյուղի վրա նստած, երկու բվեճ հետևում էին նապաստակին, ով վազում էր աշնանային հնձած դաշտով, կարծես նրա հետևից մի շների ոհմակ էր ընկել:

- Խեղճ նապաստակ, - ասաց բվեճներից մեկը: - Նա նույնիսկ խիզախություն չունի թաքնվել բնի մեջ:

- Ինչու՞, - հետաքրքրվեց մյուսը:

- Որովհետև վախենում է:

- Տարօրինակ է: Ինչի՞ց պետք է վախենա իր սեփական տան մեջ:

Ավելին …

Վերադառնալով որսից, բազեն մեծ զարմանքով նկատեց իր բնում երկու կարմրակատարիկների, որոնք նստած էին իր դեռևս փետրածածկույթ չունեցող ձագուկների կողքին:

Նա տրամադրություն չուներ, որովհետև այդ օրը որսն անհաջողակ էր եղել՝ միայն սատկած լեշեր էին պատահել: Իսկ բազեները, ինչպես հայտնի է երբեք լեշով չեն սնվում:

Անկոչ հյուրերի տեսքից նա ավելի կատաղեց և արդեն ուզում էր նրանց վրա իր ողջ զայրույթը թափել և նրանց ծվատել, սակայն ժամանակին ուշքի եկավ: Նույնիսկ իր զայրույթի պահին, բազեին վայել չէ նեղացնել անպաշտպան ձագուկներին:

Ավելին …